سال گذشته ، دانش آموز روتردام ، کریستین اسپروت ، تأسیساتی را با نام “فضایی برای لذت بردن از لحظه” ایجاد کرد و از بازدید کنندگان خواست تا روی تشک مشکی گسترده ای دراز بکشند ، هدفون ها را بگذارند تا صدای طبیعت را بشنوند و انگشت خود را حرکت ندهند.

در همین حال ، عبارت “من امروز کاری نکردم” برای تشویق به بی علاقگی و تنبلی روی دیوار نشان داده شد.

اسپروت می گوید: “ایده لذت بردن از لحظه الهام گرفته از کاوش در احساس اضطراب و بی ثباتی مداوم و تمایل فوری به تولید و استفاده از وقت برای کارهای مفیدی است که به نظر می رسد زندگی بسیاری از افراد ، به ویژه نسل من است.”

اما این ممکن است ما را به فکر بیندازد: آیا بقیه به یک اثر هنری در معرض نمایش تبدیل شده اند ، گویی که خاطره ای از یک گذشته خوش است؟ آیا مگر اینکه از ما برای انجام این کار در یک رویداد هنری دعوت شود ، دیگر آرام نمی گیریم؟

کلودیا هاموند ، مجری برنامه BBC Four Inside the Human Human و نویسنده کتاب “هنر آرامش” گفت: “اشتغال مداوم باعث افتخار شده است ، گویا انتظار می رود همیشه همیشه بیش از حد تحت فشار قرار بگیریم. متأسفانه ، شواهد نشان می دهد که مردم باور دارند. مشغول بودن بهتر از پوچی است. “

این طرز تفکر بر سلامتی ما تأثیر گذاشته است. چه کسی در بین ما هنگام استراحت احساس گناه نمی کند و بنابراین از لحظات استراحت به اندازه کافی لذت نمی بریم. در اوایل سال جاری ، یک مطالعه نشان داد که آمریکایی های بین 45 تا 65 سال نسبت به همتایان خود در همان گروه سنی دهه 1990 در معرض فشارهای روانی قرار دارند. سازمان بهداشت جهانی استرس روانی را به عنوان آفت قرن بیست و یکم طبقه بندی می کند.

و هنگامی که شیوع تاج شروع شد ، همه ما احساس اضطراب و ترس کردیم ، و بسیاری مجبور شدند در خانه بمانند ، و ما از فعالیت هایی که به بازگرداندن انرژی و نشاط کمک می کند محروم شدیم.

شاید موارد اضطراری جهانی به ما هشدار داده باشند که شیوه های زندگی قدیمی ما دیگر مناسب دوران مدرن نیستند ، چه برای ما ، دیگران یا سیاره زمین.

اکنون ممکن است نیاز مبرم به بازنگری در رفتار و جوامع خود داشته باشیم. و شاید بهترین راه برای این کار ، استراحت است.

هالی فرند ، تحلیلگر ارشد آزمایشگاه آزمایشگاه آینده گفت: “اخیراً ، ما شاهد نوعی عصیان در برابر توسعه خود و بهبود عملکرد هستیم و بسیاری از مردم متوجه شده اند که حوصله کردن ، خود بازتاب دادن و از دست دادن برخی فرصت ها چقدر مهم است.”

او استدلال می کند که وقتی مصرف کنندگان مجبور شوند در خانه بمانند و زندگی خود را دوباره ارزیابی کنند ، ریتم جدیدی از زندگی را تجربه می کنند که بر عادتهای روزمره آنها برای سالهای آینده تأثیر می گذارد. وی می گوید: “این دوره به ما کمک کرده است تا فرصت ها را از دست بدهیم و لذت را از دست بدهیم و از پوچی لذت ببریم. در گذشته اگر فرصت ها را از دست بدهیم یا زمانی را برای استراحت اختصاص دهیم ، در وجدان خود احساس غیرقابل دستیابی و رنگ آمیزی می کردیم.”

نظرسنجی از 2200 نفر در انگلیس در سال 2019 نشان می دهد که 78 درصد هزاره ها در حال حاضر از فرصت های از دست رفته (در مقابل ترس از فرصت های از دست رفته) استفاده می کنند ، برخی از آنها عمدا کنسرت ها را لغو یا به تعویق می اندازند.

کامرون سباخ ، روانپزشک کالیفرنیایی ، مفهوم “گرسنگی دوپامین” (هورمون مرتبط با خوشبختی و پاداش) را ارائه داد تا مردم را به رد شلوغی زندگی مدرن ترغیب کند. وی بر اهمیت دادن به خود فرصتی برای احساس کسالت یا بیگانگی یا لذت بردن از فعالیتهای ساده ، کند و طبیعی تأکید کرد. این به ما کمک می کند تا از رفتار وسواسی خلاص شویم ، که برخلاف آنچه فکر می کنیم ، خوشبختی برای ما ایجاد نمی کند.

کتاب هنر آرامش بر اساس مطالعه ای است که در آن محققان از بیش از 18000 شرکت کننده خواستند لیستی از 10 فعالیت آرامش بخش تهیه کنند. حمام در رتبه هفتم قرار دارد. کتاب هاموند حاوی اطلاعات جالبی در مورد وان آبگرم است که می تواند ما را به نشستن در وان ترغیب کند.

غیر از استحمام در آب ، فعالیتهای آرامش بخشی دیگری نیز وجود دارد ، مانند جلسات صوت درمانی ، که اخیراً بسیار محبوب شده اند.

در این جلسات از زنگ های تبتی استفاده می شود که جام های فلزی موسیقی هستند و تبتی ها معتقدند ارتباط معنوی عمیقی با جهان دارند. بومیان استرالیا بیش از 40000 سال پیش از دیدگرودو برای اهداف مشابه استفاده می کردند.

صدا درمانی می گویند که ارتعاشات به آرامش ریتم امواج مغزی ، کاهش ضربان قلب ، تسکین فشار و درد و از بین بردن اضطراب و ترس کمک می کند.

تامارا کلاین ، تمرین کننده صدا درمانی می گوید: “من فهمیدم که جلسات صدا درمانی به من کمک می کند تا به همان حالت روانشناختی برسم که معمولاً با دارو به دست می آورم ، اما بدون تلاش و در مدت زمان کمتری.”

کلاین احساسات خود را در جلسات صدا درمانی توصیف می کند و می گوید: “احساسی بی نظیر در بدن شما ایجاد می شود ، گویی که بدن خودش در حال بهبود است.”

سال گذشته ، Woodland Trust پیشنهاد کرد که بیمارستان های جنگلی را به روش های درمانی که پزشکان برای بیماران تجویز می کنند ، اضافه کنند.

بهبود جنگل در دهه 1980 در ژاپن توسعه یافت و به عنوان حمام جنگل شناخته می شود. بهبود جنگل با قدم زدن در جنگل متفاوت است. گری ایوانز ، بنیانگذار م Instituteسسه درمان جنگل ، گفت: “زمانی را که در سایه درخت می گذرانید تا سلامتی و سلامت روانی خود را بهبود ببخشید.”

طبیعت درمانی

هاموند پس از خواندن در لیست فعالیت های آرامش بخش خود ، گذراندن وقت در آغوش طبیعت را در رتبه دوم قرار داد. هاموند می گوید ، “قدم زدن در آغوش طبیعت به ما كمك می كند تا چیزها را در منظر قرار دهیم ، درك می كنیم كه ما فقط قسمت های كوچك جهان پهناور هستیم.”

من مصاحبه ای با ریچارد مابه ، نویسنده طبیعت گرای مبتلا به افسردگی و حمایت روانی از طبیعت دریافت کردم ، که می گوید: “اگر 10 دقیقه روی یک شوره زار مراقبه کنید ، متوجه خواهید شد که در پایان یک جلسه مراقبه متفاوت از آغاز. این وضعیت روانی من را تحت تأثیر قرار داد. وقتی فهمیدم که ما بخشی از یک سیستم زنده هستیم. “

اما ممکن است فواید آرامش را از دست داده باشیم.

یکی از دوستان می گوید: “آرامش به ما کمک می کند ذهن و تمرکز خود را پاک کنیم ، زیرا ذهن ما در سال های اخیر همیشه حواس پرت شده است.” ارائه ما “

سوزان مت ، محقق تاریخ رشد احساسات ، می گوید: “این لحظات پوچی است که در آن چیزی نمی بینیم که بتواند ما را مشغول خود کند ، یا در آن تنها هستیم که باعث خلاقیت می شود.”

آدریان ماری براون ، فعال حقوق زنان ، سعی کرد تحرک اجتماعی و سیاسی را نوعی رهایی شخصی در کتاب مبارزات شادمانه خود به تصویر بکشد.

سندی گرانت ، محقق فلسفه وجودی در دانشگاه کمبریج ، یک مدل اقتصادی را تصور می کند که مردم را ترغیب می کند از لذت برای خوشبختی صرف نظر کنند ، می گوید ، “به جای لذت بردن از اتومبیل هایی که دیگران پول کافی برای خرید ندارند ، یا در مورد سفرهای لوکس که دیگران توانایی پرداخت آن را ندارند ، چه می شود اگر لذتهایی را که به احساسات دیگران آسیب می رساند یا از آنها سو استفاده می کند ، کنار بگذاریم؟

به همین دلیل است که متخصصان آرامش را نوعی عصیان یا راهی برای خلاص شدن از چرخه کار و اضطراب مداوم ، چه از طریق استحمام ، مدیتیشن یا هوشیاری ، نشان می دهند. جورجیانا جانسون در کتاب خود ، سرعت آهسته برای صرفه جویی در ذهن ، از خوانندگان می خواهد که در مورد هزینه های واقعی یک شتاب زندگی و کار فکر کنند.

“لذت بردن از لحظه و آرامش به دو وسیله عصیان در برابر سازوکارهای سیستم های مدرن تبدیل شده است. در دهه اخیر ، زمان استراحت و آرامش با احساس گناه و احساس ضعف وجدان همراه بوده است. با غلبه اعتیاد به کار ، اوقات فراغت آشکار شده است. فرند می گوید برای رشد جسمی و فکری استفاده می شود.

معلم مدیتیشن ، بریجت لاو می گوید: “تأخیری که به ما کمک می کند ذهن خود را تغییر دهیم با ارزش ها و خواسته های جوامع غربی مغایرت دارد.”

و لو معتقد است که چرت زدن ، مراقبه کردن ، دفع شدن توسط وسایل الکترونیکی ، وسوسه های خرید ، و خواندن داستان ها و قصاص به ما اجازه می دهد در واقعیت زندگی کنیم. وی گفت: “آرامش نوعی عصیان سکوت است که به ما کمک می کند جهان بینی خود را تغییر دهیم.”

یکی از دوستان توصیه می کند که بازنشستگی برای مدتی ، استراحت و ارزیابی مجدد علل استرس در زندگی چقدر مهم است تا مهارتهای مورد نیاز خود را مانند مقاومت در برابر مشکلات را به دست آوریم.

شاید در این سال که بلایا و بحران هایی بر سرمان آمده است ، ممکن است فهمیده باشیم که پیش بینی و انطباق با بحران ها و تنظیم مجدد اولویت های خود چقدر مهم است و ما قادر به کنار آمدن با این شرایط سخت نیستیم مگر اینکه ما آرام هستیم ، اعصاب داریم و تمرکز می کنیم.